什么时候？？

คำศัพท์ พินอิน คำแปล 现在 xiànzài ตอนนี้, เดี๋ยวนี้, ขณะนี้ 点 diǎn โมง 刻 kè 15 นาที 半 bàn ครึ่ง 分 fēn นาที 差 chà ขาด 时候 shíhòu เวลา 什么时候 shénmeshíhòu เมื่อไหร่ 早上 / 上午 zǎoshang/shàngwǔ ช่วงเช้า, ตอนเช้า 下午 xiàwǔ ช่วงบ่าย, ตอนบ่าย 晚上 wǎnshang ช่วงเย็น , ตอนเย็น 早饭 zǎofàn อาหารเช้า 午饭 wǔfàn อาหารกลางวัน 晚饭 wǎnfàn อาหารเย็น 上课 shàngkè เข้าเรียน 下课 xiàkè เลิกเรียน 上班 shàngbān เข้างาน 下班 xiàbān เลิกงาน 从………到 cóng……….dào จาก...ถึง, ตั้งแต่...ถึง A  :  现在几点？ตอนนี้กี่โมง B  :  <7:00七点。เจ็ดโมง 7:05七点五分 / 七点零五（分）เจ็ดโมงห้านาที 7:15七点一刻 / 七点十五 （分）เจ็ดโมงสิบห้านาที 7:30七点半 / 七点三十（分）เจ็ดโมงครึ่ง / เจ็ดโมงสามสิบนาที 7:50差十分八点 / 七点五十（分）ขาดสิบนาทีแปดโมง / เจ็ดโมงห้าสิบนาที> วิธีการบอกเวลาในภาษาจีนนั้นก็ไม่ต่างจากภาษาไทยมากนัก  มีข้อควรจำอยู่นิดหน่อยคือ  การบอกเวลาในภาษาจีนกรณีมีเศษไม่เกินสิบนาที  รวมถึงสิบนาทีด้วยต้องระบุคำว่า 分 หรือระบุคำว่า 零……ด้วย ส่วนเศษที่เกินสิบนาทีขึ้นไปจะระบุ 分หรือไม่ระบุก็ได้ A  :  你什么时候上课？คุณเข้าเรียนเมื่อไหร่ B  :  我从上午八点到下午三点上课。ฉันเข้าเรียนตั้งแต่แปดโมงเช้าถึงบ่ายสามโมง การเรียงประโยคในภาษาจีนเมื่อมีเวลามาเกี่ยวข้อง  จะต่างกับประโยคในภาษาไทยคือ  ภาษาจีนจะนิยมนำเวลาวางไว้หน้าการกระทำ  และเรียงลำดับเวลาจากหน่วยที่ใหญ่กว่า คือ ช่วงเช้า  กลางวัน  หรือเย็น ตามด้วยเวลากี่โมง A  :  你几点吃晚饭？คุณกินอาหารเย็นกี่โมง B  :  六点半。หกโมงครึ่ง โดยปกติการถามตอบในภาษาจีน  หากไม่แน่ใจควรระบุช่วงเวลาให้ชัดเจนว่าเป็นช่วงเช้า  ช่วงบ่าย  หรือเย็น  （上午/ 下午/ 晚上）เพราะหากระบุคลุมเครือเวลานัดหมายกันอาจจะคลาดเคลื่อนกันได้ แต่ถ้าในคำถามมีความชัดเจนอยู่แล้วก็ไม่จำเป็นต้องระบุก็ได้  เช่นตัวอย่างข้างตน  ก็เป็นที่รู้กันอยู่แล้วว่าเป็นช่วงเย็น  เพราะถามถึงการรับประทานอาหารเย็น  ก็ไม่จำเป็นต้องระบุช่วงเวลาก็ได้

มารู้จักภาษาจีนกลางกันก่อนเถอะ!!

ภาษาจีนกลาง (จีนตัวเต็ม: 官話, จีนตัวย่อ: 官话, พินอิน: Guānhuà, Mandarin) หรือที่เรียกในประเทศจีนว่า "ภาษาฮั่น" เป็นภาษาหลักของภาษาจีนและเป็น 1 ใน 6 ของภาษาราชการของสหประชาชาติ ในปัจจุบันมีผู้ใช้มากกว่า 800 ล้านคนทั่วโลก

ในวงแคบ คำว่า ภาษาจีนกลาง ใช้เรียก ผู่ทงฮั่ว (普通话/普通話) และ กั่วอวี่ (国语/國語) ซึ่งเป็นภาษาพูดมาตรฐานที่เกือบจะเหมือนกัน ซึ่งมีพื้นฐานมาจากภาษาพูดที่ใช้กว้างขวาง คือ Beifanghua เป่ยฟางฮั่ว ซึ่งความหมายในวงแคบนี้ คือความหมายที่ใช้ในบริบทนอกวิชาการ

ในวงกว้าง คำว่า ภาษาจีน ใช้เรียก เป่ยฟางฮั่ว ("ภาษาพูดทางเหนือ") ซึ่งเป็นประเภทที่ประกอบด้วยภาษาย่อยต่าง ๆ ของภาษาจีนที่ใช้ในทางตอนเหนือและตะวันตกเฉียงใต้ของจีน ซึ่งความหมายนี้มักจะพบในบริบททางวิชาการ และจะใช้ความหมายนี้ในบทความนี้ โดยที่ผู่ตงฮั่วและกั๋วอวี่ จะใช้ชื่อจีนเรียก รวมถึงใช้ "ภาษาจีนกลางมาตรฐาน" และ "ภาษาจีนมาตรฐาน" เรียก

ภาษาประเภทเป่ยฟางฮั่วมีคนพูดมากกว่าภาษาอื่น ๆ และเป่ยฟางฮั่วก็เป็นพื้นฐานของผู่ตงฮั่วและกั่วอวี่ด้วย อย่างไรก็ดี เป็นที่น่าสังเกตว่า เป่ยฟางฮั่วครอบคลุมภาษาย่อยจำนวนมากที่ไม่สามารถเข้าใจกันได้ นอกจากนี้ แนวคิดเป่ยฟางฮั่วส่วนใหญ่ ไม่ใช้นอกวงการวิชาการเป็นคำที่ใช้อธิบายตัวเอง เมื่อให้อธิบายชนิดของภาษาพูดที่ใช้ คนจีนที่พูดชนิดของเป่ยฟางฮั่วจะอธิบายตามชนิดของภาษาที่ใช้ เช่น ภาษาเสฉวนหรือภาษาจีนตะวันออกเฉียงเหนือ ชาวจีนมักจะถือชนิดของภาษาจีนกลางที่พูด เป็นส่วนหนึ่งของการระบุมณฑลที่อายอยู่ อย่างไรก็ดี แทบจะไม่มีอะไรที่สามารถระบุได้โดยทั่วไป เกี่ยวกับแนวคิดของภาษาพูดทางเหนือ

การเรียนไม่ว่าภาษาใดล้วนต้องใช้เวลา ภาษาจีน ก็เช่นกัน เมื่อเราตัดสินใจที่จะเรียนแล้ว ก็ต้องมีเวลาในการทบทวน และหมั่นฝึกฝน ถึงจะสามารถพัฒนาความรู้ความสารถให้ดียิ่งขึ้นได้

เวลาในภาษาจีน

时间 [shíjiān] เวลา点钟 [diǎzhōng] นับเวลา现在 [xiànzài] ขณะนี้, ปัจจุบันนี้准时 [zhǔnshí] ตรงเวลา点 [diǎn] โมง , นาฬิกา秒 [miǎo] วินาที分 [fēn] นาที刻 [kè] 15 นาที小时 [xiǎoshí] ชั่วโมง现在 [xiànzài] ตอนนี้ , ขณะนี้现在几点？[xiànzàijǐdiǎn] ขณะนี้เวลาเท่าไหร่几 [jǐ] กี่差 [chà] ขาด半 [bàn] ครึ่ง凌晨 [língchén] ก่อนรุ่งอรุณ (ตี 1-3)早晨 [zǎochen] เช้ามืด (ตี4-5)早上 [zǎoshang] ตอนเช้า上午 [shàngwǔ] ก่อนเที่่ยง中午 [zhōngwǔ] ตอนเที่ยง , ตอนกลางวัน下午 [xiàwǔ] ตอนบ่าย晚上 [wǎnshang] ตอนเย็น傍晚 [bàngwǎn] ช่วงโพ้เพ้ (ก่อนมืด)夜 [yè] กลางคืน午夜 [wǔyè] เที่ยงคืน零点 [língdiǎn] 00:00大前天 [dàqiántiān] 3 วันก่อน前天 [qiántiān] เมื่อวานซืน昨天 [zuótiān] เมื่อวานนี้今天 [jīntiān] วันนี้明天 [míngtiān] พรุ่งนี้后天 [hòutiān] มะรืนนี้大后天 [dàhòutiān] สามวันข้างหน้า有时候 [yǒushíhou] บางครั้ง出差 [chūchāi] ออกไปทำธุระ
——————————————-一天中[yītiānzhōng] ชีวิตประจำวันในหนึ่งวัน我的一天。 ชีวิตประจำวัน

07:00 早晨七点准时起床。
07:05 早晨七点过五分洗澡。 (ใช้ไม่เกิน 30 นาที)
07:30 早上七点半吃饭。
08:00 上午八点整上课。 –> 整 [zhěng] ตรงเวลา, 上课/上班 เข้าเรียน หรือ 12:00
12:00 中午十二点(种) 在食堂吃饭。
16:30 下午四点三十分下课(下班)。
17:15 五点一刻回家。
17:50 六点差十分洗澡。
18:00 傍晚六点吃饭。
19:00 晚上七点做作业。 (工作 เป็นทั้งนามและกริยาเวลาใช้ไม่ต้องใส่ 做 , 作业 เป็นนามอย่างเดียว ดังนั้นเวลาใช้ ต้องใส่ 做)
20:10 八点过十分看电视。
20:45 九点差一刻睡觉。
00:00 零点。
00:10 零点种十分

ว่าด้วยเรื่องของเวลา

การพูดถึงเรื่องเวลาในภาษาจีนนั้นง่ายมาก หากเราจดจำตัวเลขได้ดีแล้ว เพียงจดจำคำศัพท์เกี่ยวกับเวลาเพิ่มอีกเล็กน้อย ก็สามารถบอกเวลา ถามเวลา และรู้จักการสร้างประโยคเกี่ยวกับเวลาได้ไม่ยากเลยครับ

ก็เหมือนกับที่เคยกล่าวในหลายๆ บทความ ว่าภาษาจีนกับภาษาไทย มีวิธีการพูด การเรียงประโยคที่ใกล้เคียงกัน บางอย่างก็เหมือนกันทุกอย่างเลยทีเดียว และเรื่องเวลาก็เช่นกัน






几点 ？ ji3 dian3 (จี่เตี่ยน) = กี่โมง

现在几点 ？ xian4 zai4 ji3 dian3 (เซี่ยน ใจ้ จี่ เตี่ยน) = ตอนนี้กี่โมง

现在 = ตอนนี้
几 = กี่
点 = จุด (โมง)

现在几点了？ xian4 zai4 ji3 jian3 le (เซี่ยน ใจ้ จี่ เตี่ยน เลอะ ) = ตอนนี้กี่โมงแล้ว

八点 ba1 dian3 (ปา เตี่ยน) = แปดโมง
五点钟 wu3 dian3 zhong1 (อู๋ เตี่ยน จง) = ห้าโมงตรง
六点半 liu4 dian3 ban4 (ลิ่ว เตี่ยน ป้าน) = หกโมงครึ่ง
十二点十五分 shi2 er4 dian3 shi2 wu3 fen1 (สือ เอ้อร์ เตี่ยน สือ อู่ เฟิน) = สิบสองโมงสิบห้านาที (เที่ยงสิบห้านาที)


ภาษาจีนแบ่งเวลาเป็น 12 หน่วย แยกช่วงเช้า กับช่วงบ่าย เหมือนกับภาษาไทย
เช่นเรานับเวลาตั้งแต่ 1 นาฬิกา (โมง) จนถึง 12 นาฬิกา (โมง) แล้วกลับมานับ 1 อีกครั้งตอนบ่ายโมง
เพียงแต่ภาษาไทยช่วงเช้าเราพูดว่า ตีหนึ่ง, ตีสอง และช่วงบ่ายเราพูดว่า บ่ายโมง บ่ายสอง เป็นต้น
แต่ภาษาจีนจะพูดว่า 1 นาฬิกา (หนึ่งโมง) และตอนบ่าย ก็พูดว่า 1 นาฬิกา(หนึ่งโมง) เช่นกัน
คือ

一点 , 两点 , 三点 ไปเรื่อยๆ

แต่อาจจะระบุช่วงเวลา ว่าเป็นช่วงเช้า หรือช่วงบ่าย
เช่น

早上三点 zao3 shang4 san1 dian3 (เจ่า ซั่ง ซาน เตี่ยน) = ตอนเช้า สามโมง
下午一点 xia4 wu3 yi1 dian3 (เซี่ย อู่ อี เตี่ยน) = ตอนบ่าย หนึ่งโมง

เป็นต้น

早上 = ตอนเช้า
下午 = ตอนบ่าย




ชั่วโมง 小时 siao3 shi2 (เสี่ยว สือ)
หากเป็นการพูดถึงจำนวนของเวลา
เช่นจำนวนชั่วโมง กี่ชั่วโมง หรือ ระยะเวลาเป็นชั่วโมง
เราจะใช้คำว่า 小时 เป็นหน่วยของเวลา แปลเป็นไทยได้ว่า "ชั่วโมง"

เช่น หนึ่งชั่วโมง = 一个小时 yi1 ge xiao3 shi4 (อี เกอะ เสี่ยว สือ)

เราจะใช้คำว่า 个 ge (เกอะ) ตามหลังเพื่อเป็นหน่วยบ่งบอกว่าเป็นจำนวน

一个 แปลเป็นไทยได้ง่ายๆว่า "หนึ่งอัน" , "หนึ่งชิ้น"
一个人 ก็แปลได้ว่า "หนึ่งคน"

ดังนั้น

一个小时 ก็แปลว่า "หนึ่งชั่วโมง" นั่นเอง
两个小时 liang3 ge xiao3 shi2 (เหลี่ยง เกอะ เสี่ยว สือ) = สองชั่วโมง *ต้องใช้ เหลี่ยง นะครับ ไม่ใช่ เออร์ เพราะว่า "สอง" ตัวนี้เป็นจำนวน

三个小时 san1 ge xiao3 shi2 (ซาน เกอะ เสี่ยว สือ) = สามชั่วโมง
五个小时 wu3 ge xiao3 shi2 (อู่ เกอะ เสี่ยว สือ) = ห้าชั่วโมง
十二个小时 shi2 er4 ge xiao3 shi2 (สือ เอ้อร์ เกอะ เสี่ยว สือ) = สิบสองชั่วโมง
二十四个小时 er4 shi2 si4 ge xiao3 shi2 (เอ้อร์ สือ ซื่อ เกอะ เสี่ยว สือ) = ยี่สิบสี่ชั่วโมง


เกี่ยวกับร้านสะดวกซื้อต่างๆ ซึ่งมักจะเปิดตลอด 24 ชั่วโมง
เราก็สามารถพูดได้ว่า
二十四个小时开 er4 shi2 si4 ge xiao3 shi2 kai1 (เอ้อร์ สือ ซื่อ เกอะ เสี่ยว สือ ไค) = เปิด(ตลอด) ยี่สิบสี่ชั่วโมง